Tynki wewnętrzne
Wykończenia ścian, sufitów i innych elementów architektonicznych wewnątrz domu wykonuje się tynkami, czyli stwardniałymi masami, pełniącymi funkcję ochronną. Na rynku dostępnych jest kilka odmian tynków wewnętrznych, różniących się m.in. właściwościami i sposobem nakładania.
Najczęściej spotykanymi tynkami wewnętrznymi są wapienne, gipsowe oraz cementowo-wapienne. Wybierając tynk na ścianę wewnętrzną, powinniśmy wziąć pod uwagę przeznaczenie pomieszczenia, ostateczne wykończenie ścian i rodzaj stanu surowego podłoża. Istotny jest także czas potrzebny do wyschnięcia i utwardzenia powierzchni, który pozwoli na prowadzenie dalszych prac wykończeniowych. Rozróżniamy kilka rodzajów tynków wewnętrznych.
Tynki wewnętrzne cementowo-wapienne:
Mogą być one stosowane we wszystkich rodzajach pomieszczeń, nawet tych o wysokiej wilgotności, czyli w kuchniach i łazienkach. Są dobrym podłożem pod malowanie, tapetowanie i podkładem pod płytki ceramiczne. Można je nakładać maszyno, a także ręcznie. Wadą takich zapraw jest długi czas schnięcia, aż 4 tygodnie.
Tynki wewnętrzne wapienne:
Ich podstawowym składnikiem jest wapno hydratyzowane. Są to suche mieszanki, które zawierają także kruszywo mineralne, domieszki i barwniki. Tynki wapienne są paro przepuszczalne, co sprawia, że naturalnie regulują wilgotność powietrza w budynkach i są świetnym podłożem pod farby mineralne. Są mniej odporne na uszkodzenia od tynków cementowo-wapiennych, ale można je nakładać na stare tynki. Tynki wapienne dobrze się urabia i łatwo nadaje się mu żądaną fakturę. Poza tym, długo wiążą, a więc tynkowanie nie musi być pospieszne. Dzięki temu są podatne na skurcz w czasie schnięcia, więc znikome jest ryzyko pękania zaraz po ułożeniu.
Tynki wewnętrzne gipsowe:
Ich głównymi składnikami są wysokiej jakości gips, kalibrowane kruszywo i dodatki uszlachetniające, takie jak wapno i plastyfikatory. Zaletą tego rodzaju tynków jest możliwość uzyskania gładkich ścian. Wyróżniają się także krótkim czasem schnięcia, 10-14 dni. Są świetnym podłożem pod malowanie i tapety. Nadają się głównie do pomieszczeń suchych, natomiast nie sprawdzają się w pomieszczeniach wilgotnych, takich jak kuchnie czy łazienki. Zazwyczaj nakłada się je agregatem, ponieważ gips szybko wiąże. Z powodu szybkiego wiązania zaprawę trzeba nałożyć w jednym ciągu roboczym, odpowiednio szybko rozprowadzić i zatrzeć. Tynki gipsowe polecane są w przypadku niewielkich powierzchni, zazwyczaj wykorzystuje się je w czasie remontów.